Getto krakowskie – krótka historia. Zachowane fragmenty murów getta w Krakowie

Podczas niemieckiej okupacji Krakowa fragment dzielnicy Podgórze został przekształcony w tak zwaną “żydowską dzielnicę mieszkaniową w Krakowie” czyli getto krakowskie. Od 3 marca 1941 roku okupacyjne władze stłoczyły w getcie około 17 tysięcy żydów w 320 budynkach. Początkowo getto otoczone było ogrodzeniem z drutu kolczastego ale już w kwietniu rozpoczęto wznoszenie murów wokół getta. Mur swoim wyglądem przypominał macewy. Do dziś zachowało się kilka fragmentów murów krakowskiego getta. Gdzie dokładnie znajdowało się getto w Krakowie? Gdzie znajdują się mury krakowskiego getta?

 

Pomysłodawcą utworzenia getta w Krakowie był ówczesny gubernator dystryktu krakowskiego w Generalnej Gubernii, późniejszy gubernator Dystryktu Galicja – doktor praw Otto Wächter, SS-Gruppenführer. Przy okazji warto wspomnieć, że Wächter był jednym z gorących zwolenników utworzenia 14 Dywizji Grenadierów SS (SS-Galizien) składającej się z ukraińskich ochotników.

 
Zabytkowy mur krakowskiego getta
 

Krakowskie getto ograniczone było obszarem dzisiejszych ulic lub fragmentów ulic Brodzińskiego, Dąbrowskiego, Józefińskiej, Krakusa, Kącik, Limanowskiego, Lwowskiej, Na Zjeździe, Nadwiślańskiej, Parkowej, Piwnej, Potebni, Rynku Podgórskiego oraz Traugutta i północnej części Wzgórza Lasoty. Na teren krakowskiego getta można było wejść przez cztery bramy – główną nr I przy ul. Limanowskiego 2 i Rynku Podgórskim, II na ul. Limanowskiego, nr III zamykające ul. Lwowską i Józefińską i bramę IV przy ul. Kącik i pl. Zgody. Okna w budynkach getta, które skierowane były w stronę “aryjską” zostały wcześniej zamurowane.

 

Jednym z najważniejszych miejsc w gettcie krakowskim był pl. Zgody znany dziś jako Plac Bohaterów Getta. Przez plac przeprowadzono przedłużenie ul. Targowej, po tej trasie pozostała pamiątka w postaci specyficznego ułożenia kostki brukowej na placu.
 

Na placu znajdował się posterunek granatowej policji i dokonywano tu segregacji przed deportacją. Odbyła się tu zarówno pierwsza jak i ostatnia selekcja w krakowskim gettcie. Przy placu funkcjonowała słynna Apteka pod Orłem.

 
Zabytkowy mur krakowskiego getta
 

W miejscach w których getto nie miało naturalnej granicy w postaci skał Krzemionek wzniesiono charakterystyczny mur, którego zakończenia przypominają żydowskie pomniki nagrobne – macewy. W większości miejsc stare mury krakowskiego getta zostały zburzone jednak istnieją dwa miejsca w którym fragmenty murów getta są zachowane. Zachowane fragmenty są jednym z miejsc, które warto zobaczyć na Podgórzu w Krakowie.

 

Pierwszym miejscem w którym zobaczyć można zachowane mury krakowskiego getta są tyły budynku przy ul. Limanowskiego 60 czyli dzisiejszego XLIII liceum ogólnokształcącego, czyli założonej tu w 1904 roku szkoły im. Jana Matejki. W czasach istnienia getta mury szkolne przekształcone były w magazyn zarekwirowanego mienia żydowskiego. By zobaczyć ten, dość zrujnowany, fragment muru należy wejść do niewielkiego parku znajdującego się po lewej stronie od wejścia do szkoły.

 
Zabytkowy mur krakowskiego getta
 

Drugi z zachowanych fragmentów krakowskiego getta znajduje się w niewielkiej odległości od szkoły – przy ul. Lwowskiej. Tu stan zachowania muru jest znacznie lepszy. Mur oznaczony jest też tablicą pamiątkową.

 

Tu żyli, cierpieli i ginęli z rąk hitlerowskich oprawców. Stąd wiodła ich ostatnia droga do obozów zagłady. Fragment murów getta żydowskiego 1941-1943 – głosi napis na tabliczce pamiątkowej

 

 

Przez teren getta przejeżdżały tramwaje linii 3 łączącej Dworzec towarowy z Łagiewnikami oraz tramwaje linii 6 łączącej Salwator z Płaszowem. Od 15 października 1941 roku “żydowska dzielnica mieszkaniowa w Krakowie” stała się zamknięta, a wejście na teren getta bez przepustki karane było śmiercią. Śmiercią karano również za pomoc w ukrywaniu uciekinierów oraz sam fakt próby pomocy przy ucieczce z getta.

 

Likwidacja krakowskiego getta zaczęła się 13 marca 1943 roku. Żydzi mieszkający w części A ustawieni piątkami zostali przeprowadzeni ul. Limanowskiego i Wielicką do obozu w Płaszowie. 14 marca na pl. Zgody zebrano mieszkańców części B, których ciężarówkami przewieziono do obozu Auschwitz w Oświęcimiu. Ukrywających się w domach zabijano na miejscu, w Płaszowie rozstrzelano też część osób, które “nie zmieściły się” w transporcie.

 

Polecamy również: